محمدحسین سلطانزاده (زاده ۲۳ ژوئن ۱۹۳۸ در یزد، ایران) پزشک، استاد پیشکسوت رشته اطفال و نوزادان و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران بود. او تحصیلات پزشکی را در دانشگاه تهران به پایان رساند و در دهههای پس از آن در مراکز پزشکی مختلفی مانند بیمارستان مفید و امام حسین فعالیت کرد. پس از موفقیت در دوره تخصص اطفال و دریافت بورد تخصصی در ۱۳۵۷، بهعنوان استاد یار در گروه کودکان آغاز به خدمت در بخش اطفال در بیمارستانهای امام حسین و شریعتی شد. در سال ۱۳۷۲ به درجه دانشیاری ارتقا یافت و در تاریخ ۵ جولای ۲۰۰۰ (۱۳۷۹) به مقام استادی تمام نایل آمد و تا نوامبر ۲۰۰۳ (آذر ۱۳۸۲) فعال بود.
از برجستهترین فعالیتهای علمی او میتوان به آموزش، پژوهش و اقدامات درمانی در زمینه بیماریهای عفونی کودکان اشاره کرد. سلطانزاده دورههای بالینی تخصصی عفونی و مراقبتهای ویژه اطفال (NICU) را در مراکز معتبری مانند Mayo Clinic آمریکا و UCLA گذراند (در سالهای ۱۳۷۲ و ۱۳۷۶) و راهنمایی بیش از ۳۰ پایاننامه تخصصی دکتری را بر عهده داشت. وی همچنین دبیر علمی کنگرههای ملی متعدد همچون کنگره عفونی کودکان و کاهش مرگ و میر مادر، جنین و نوزاد بوده است. انجمن پزشکان کودکان ایران در سال ۱۳۹۲ او را به عنوان پزشک نمونه انتخاب کرد و جوایز متعدد از دانشگاه، وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی برای بیش از ۴۲ سال خدمت صادقانه دریافت نمود.
